"Ба сад дар сар задам, аммо акси садо нашунидам"
Сандуқи Умаралӣ Саидов, сокини шаҳри Душанбе, пур аз аризаву мактубҳоест, ки дар 13 соли охир ба мақомот навиштааст. Ба баъзе аз ин номаҳо ҷавоб гирифтааст, аммо мегӯяд, розӣ нест. Муроҷиатҳои пайдарпай ва соатҳо интизор нишастани Умаралӣ Саидов дар паси дари мақомдорони тоҷик баъди он оғоз ёфт, ки ҳамсари дувуми бародараш хонаи онҳоро ҳамчун мероси шавҳар аз худ намудааст. Мақомот мегӯянд, Саидовро чанд дафъа қабул ва дарди дилаш гӯш доданд. Онҳо бовар доранд, ки шикояту норозигии ӯ “одат аст”. Тафсилотро дар навор бинед.
Бахшҳо
- Тоҷикистон
- Ҷаҳон
- Сиёсат
- Иқтисод
- Фарҳанг
- Ҳамватан
- Варзиш
- Видео
- Блогистон
- Осиёи Марказӣ
- Ҷомeа
- Нигористон
- Гузоришҳои радиоӣ
- Ҳодиса
- Назарҳо ва боварҳо
- Озодӣ Онлайн
- Баъд аз гузориши Озодӣ
- Гапи Озод
- Салом, хоҳар
- Рӯзгори муҳоҷир
