Маъракаи васеъ зидди муҳоҷирон ва ҳам латукӯби донишҷӯёни тоҷик дар Русия. Такрори ба маротиб бузургтари ҳодисаҳои соли 2011. Ба гуфтаи яке аз корбарони шабакаҳои иҷтимоӣ, “шикори тоҷикон дар Русия”. Чӣ шуд? Чаро чунин маъракае пеш омад? Як равиши муқаррарӣ аст ё воқеан маъракаи бузург?
“Муҳоҷирони тоҷик пушту паноҳ надоранд”; “аз ин манзара нигаронем”; “ҳангома сохтан аз рӯйи инсоф нест”... Вокуниши чанд сокини Душанбе ба навори боздошту латукӯби муҳоҷирони тоҷик дар Русия чунин аст. Видеоро бинед ва фикру назари худро нависед.
Тайи ҳафтаҳои охир тафтиш, боздошт ва латукӯбу ихроҷи муҳоҷирони тоҷик дар Русия афзудааст. Мақомоти Русия сабаби чунин бархӯрдро бо зодагони Тоҷикистон шарҳ намедиҳанд. Камаш се ниҳоди давлатии Тоҷикистон аз идораҳои масъули Русия хостаанд, ки қазияро баррасӣ кунанд, вале вазъ чандон дигар нашуда.
Чанде пеш навори латукӯби сарбозон дар артиши Тоҷикистон нашру паҳн шуд ва натанҳо хашми бисёриҳоро дар дохил барангехт, балки кишварро дар сархати расонаҳои ҷаҳон ҷо дод.
Дар дунё чанд забоне аст, ки таърихи тӯлонӣ дошта, ба фарҳанг ва зиндагии одамон кумаки фаровоне кардаанд. Бешак, яке аз онҳо форсӣ-тоҷикӣ аст.
Яҳудиён дар Бухоро мегӯянд, шумораашон ҳар рӯз камтар мешавад ва эҳтимол дар оянда мактабу марказҳои динӣ ва фарҳангии онҳо дар Узбекистон ба осорона ё тамошогоҳи таърихӣ бадал шавад.
Чизи асосӣ барои мо ин аст, ки фактҳоро бе таҳриф ё тарафгирӣ пешниҳод ва ба шумо кумак кунем, ки худ моҳияти ҳодисаҳои атрофатонро фаҳмед.
Рустами Эмомалӣ, писари раиси ҷумҳури Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон, ки амалан шахси дувуми кишвар аст, аз ҷониби баъзе расона ва шореҳон вориси курсии падар шумурда мешавад. Оё ин як амали қонунӣ ва демократӣ аст ва чӣ пайомад дошта метавонад?
"Мо набояд ба қирғизу тоҷик ҷудо шавем. Бояд сулҳомез ба мисли як оила зиндагӣ кунем," – мегӯянд сокинони деҳаи Учқурғон. Бештар аз 30 ҳазор нафари онҳо тоҷик ҳастанд.
Дар ду бахши қаблии ин эссе академик Акбари Турсон нақшу ҷойгоҳи Садриддин Айниро дар таърихи навини Тоҷикистон шарҳ дода, матолиби баъзе аз муаллифонро ба танқиди, ба гуфтааш, бепояи корнома, осор ва шахсияти ӯ рад кардааст.
Магар Ленин набуд, ки тоҷиконро аз ҷумлаи мардуми таҳҷоии Осиёи Миёна ҳисоб намекард?! Дар Қонуни Асосии Ҷумҳурии Мухтори Бухоро, ки дар айёми зинда будани Ленин ташкил шуд, низ ному нишоне аз тоҷикон набуд!
"Афсӯс бар мо! Афсӯс бар мо!.. Мо, мардум, ҳама вақт дар фикри хиёнат намудан ба бародарони худ буда, ҳуқуқи якдигарро ғасб ва тасарруф мекунем. Кори мо тақаллуб ва дурӯғу фиреб аст… Оҳ, агар аз паси имрӯз бувад фардое!"
Ёфтҳои бештар
