"Духтарам ба дарё афтид, писаронамро саг газид"

Дарё, пули ларзону садамавӣ ва роҳи дарозу мушкилгузар. Ин ҳамаро кӯдакони чаҳор деҳа дар ноҳияи Ваҳдат ҳар рӯз барои расидан то мактаб пушти сар мекунанд. Мардум талаб доранд, ки ҳарчи зуд дар деҳаҳои онҳо мактаб сохта шавад. Мақомот мегӯянд, ба сабаби он ки сокинони маҳаллаҳои навбунёд ҳанӯз худро сабтином накардаанд, расман шумори аҳолӣ кам аст ва сохтмони мактаб низ ба таъхир афтодааст.