Идлиби Сурияро, ки дар сарҳад бо Туркия ҷойгир аст ва солҳо боз ҷабри ҷангро мекашад, заминларзаи шадиди 6-уми феврал дар вазъияте баде гузоштааст. Маъмурони идораҳои имдодӣ мегӯянд, минтақа ба кумакҳои фаврии байнулмилалӣ эҳтиёҷ дорад.
Абуҳасан Мадо, сокини Идлиб, гуфт, “замин дар зери поямон кафид ва мо аз дохили бино афтодем. Мисли ин буд, ки дар лифт ҳастем ва бо шаст ба поин мефароем. Девору боми хона ба болоямон афтод.”
Мадо ва баъзе аз аъзои оилааш аз ҷониби нерӯҳои мудофиаи шаҳрвандӣ ба номи “Кӯлоҳи сафед” наҷот дода шуданд. Ӯ бо духтараш маҷруҳ аст, аммо писарашро аз даст дод. Миқёси харобиҳо ва ҳавои сарди зимистон кори наҷотбахшонро мушкил кардааст.
Убайд Усмон аз Маркази мудофиаи шаҳрвандӣ, мегӯяд: “Барои аз зери харобаҳо берун баровардани маҷруҳон ва ҳалокшудаҳо кӯшиш дорем. Сарфи назар аз сардӣ ба кор идома медиҳем.”
Заминларзаи даҳшатбор қисми зиёди инфрасохтори бе ин ҳам дар натиҷаи ҷанг зарардидаи Идлибро вайрон кард.
Якзон Шишакли аз Бунёди Марам, мегӯяд, “ин як ҳолати сардаргумӣ аст. Биноҳо вайрон шуда, мардум чӣ кор карданро намедонанд. Ба Идлиб кумак ворид нашудааст ва мардум намедонанд, ки оё ягон ёрӣ мешавад ё не. Мо, воқеан, дар ҳолати ногуворем. Лавозимоти тиббӣ бениҳоят зарур аст, аммо ҳамин ҳоло хӯроку кӯрпа заруртар.”
Видео дар инҷост:
Гузаргоҳи марзӣ бо Туркия кушода аст, аммо бисёре аз роҳҳое, ки ба сарҳад мебаранд, бар асари заминларзаи харобиовар осеби ҷиддӣ дидаанд.
Ҳанӯз маълум нест, ки ба Идлиб кай кумак мерасад. Бо вуҷуди ин, Мадо аз он ки зинда мондааст, хушнуд аст. “Ҳамсояҳо ба ҳалокат расиданд. Писарам ҳалок шуд. Ин неъмати Худост, ки ман зиндааму бо аҳли оила мебошам,” – афзуд ӯ.
Дар ҳоле ки Идлиб то ҳанӯз мунтазири ёриҳои байнулмилалист, ба ин минтақаи зилзилазада хатари беморӣ, сардӣ ва гуруснагӣ таҳдид мекунад.
Гуфтугӯ