“Занонро бас бувад ин як ҳунар, ки шинанду зоянд шерони нар”. Аксаран онҳое, ки донишманд будани духтаронро зарур намедонанд, бо шарҳи нодурусти ин мисраи Фирдавсӣ мехоҳанд, собит кунанд, ки назарашон дуруст аст. Вале заноне, ки ҷабри чунин ақидаро мекашанд, мегӯянд, ин иддао комилан хато аст.
