Бар асари таркиши субҳи душанбеи 24-уми июл дар наздикии хонаи Муҳаммад Муҳаққиқ, муовини раиси иҷроияи ҳукумати ваҳдати миллии Афғонистон, ҳудуди 24 кушта ва даҳҳо тани дигар захмӣ шудаанд.
Вазорати умури дохилии Афғонистон эълон кард, ки дар ин ҳамла 42 тани дигар маҷрӯҳ гаштанд. Шумораи қурбониёни ин ҳамла эҳтимол афзоиш ёбад. Мақомоти вазорати сиҳати оммаи Афғонистон ҳам таъйид кардаанд, ки даҳҳо кушта ва захмӣ ба бемористонҳо интиқол дода шуданд.
Хабаргузории "Хома"-и Афғонистон аз қавли дафтари Муҳаммад Муҳаққиқ, муовини дувуми раёсати иҷроия гуфтааст, ки дар натиҷаи ин таркиш наздик ба 20 нафар кушта шудаанд. Гуфта мешавад, ки аксари қурбониёни ин ҳодиса, ғайринизомиён ҳастанд.
Аз сӯи дигар, Наҷиб Дониш, сухангӯи вазорати умури дохилии Афғонистон ба Радиои Озодӣ гуфт, ин ҳамла бо истифода аз як мошини пур аз маводи тарканда, аҷном дода шудааст. Наҷиб Дониш афзуд, ки ҳадафи ин ҳамла, то ба ҳол маълум нест.
Толибон бо нашри хабарнома масъулияти ин ҳамларо пазируфта ва гуфтаанд, ки 37 нафарро куштаанд, ки ҳамаи онҳо кормандони раёсати 40-и амнияти миллии Афғонистон буданд.
Таркиши рӯзи душанбе дар Кобул, пурқурбонитарин ҳамлаи интиҳорӣ дар пойтахти Афғонистон пас аз ҳамлаи рӯзи 31-уми май мебошад. Дар инфиҷори рӯзи 31-уми май дар минтақаи дипломатнишини шаҳри Кобул беш аз 150 нафар кушта шуданд ва беш аз 300 нафари дигар ҷароҳат бардоштанд. Баъд аз саркӯби режими Толибон дар соли 2001, ҳамлаи рӯзи 31-уми май, пурқурбонитарин дар Афғонистон будааст.
Хайвони зебо аст. Чихел тавонистанд зинда дастгир кунанд? Дуруст карданд ки накуштанд.
Чунин бенангу беномусии макомотхои давлати, ки руирост дуруг гуфта худро бехабар мешуморанд, шармандагист. Бигзор ки сокинони он чо муроичиат накарда бошанд, лекин ин сабаби бехабариву бемасъулиятии макомот шуда наметавонад. Аз худо тарсед!!
Хонаҳои баландошёна мошинҳои бисер, аломати шаҳрӣ будани одамонашро надорад. Маданияти одамон бояд шаҳри бошад.
Корххона созаду бо одамон вохурии самими кунад на мисли хозира ба мо бас. Чоизаи Нобел бошад маълум ки чизи намешудани
Аз кай боз имиҷи роҳбари давлат имиҷи кишвар шудааст? Қишлоқӣ, аз суханрониат маълум, ки дар ҳақиқат мафкураи қишлоқӣ дорӣ, ҳарчанд кӯшиш кардаӣ суханҳои олимона нависӣ. Имиҷи роҳбари давлат ҳеҷ гоҳ имиҷи кишвар намешавад. Кам нестанд ҳолатҳое, ки роҳаброни давлатҳоро пас аз сари вазифа рафтан бо даст доштан дар фасод ва ҳатто ҷиноятҳои сангин дар худи ҳамон кишварҳо ба ҷавобгарии мекашанд. Аз рӯи мантиқи худат, баъди ин ҳамаи ин кишвар фасодзада аст? Ё имиҷи он кишвар фасодзада хоҳад шуд? Иштибоҳ мекунӣ. Шахсиятро аз мақом бояд фарқ кард. Дар бораи рӯ ба дин овардани роҳбари давлат он фикрро иштибоҳ фаҳмидаӣ. Мақсади он бародари Настрадамус он аст, ки баъди ин вазъи Тоҷикистон вазнинтар хоҳад шуд, аз ҳама чиҳат. Оқибаташ боз хунрезиве нооромӣ. Барои ҳамин, афсонаи шоҳи одилро аз саратон дур кунеду ҳаққи худро аз давлат талаб кунед ва нагузоред, ки ҳуқуқҳоятон поймол шаванд.