Бегоҳи 15 июл (субҳи 16 июл ба вақти Душанбе) дар шаҳри Блумингтони иёлати Индиана дар Амрико, фестивали «Роҳи Абрешим» баргузор шуд. Ин фестивал ҳар тобистон бо ибтикори Донишгоҳи Индиана доир мегардад. Дар ҷараёни он, намоишгоҳи миллии уйғурҳо, қазоқҳо, узбакҳо, озариҳо, эрониҳо, афғонҳо ва тоҷикон барпо шуд.
Тахтаи Тоҷикистонро донишҷӯён ва толибилмони тоҷики муқими иёлати Индиана муаррифӣ намуданд. Тахтаи Тоҷикистон бо куртаҳо ва тоқиҳои чакан ва атлас, либосҳои шаҳу арӯсӣ, харитаи кишвар, аксҳое аз манзараҳои табиат ва ҳаёти ҳаррӯзаи тоҷикон оро ёфта буд.
Дар намоиши вижаи мӯди миллӣ сару либоси шаҳу арӯсии тоҷикон истиқболи махсусан гарм дид.
Фестивал бо мусиқии миллӣ анҷом ёфт. Мусиқии миллии тоҷиконро дар ин бахши фестивал суруди «Дилбаракам» намояндагӣ кард.
Тахтаи Тоҷикистонро донишҷӯён ва толибилмони тоҷики муқими иёлати Индиана муаррифӣ намуданд. Тахтаи Тоҷикистон бо куртаҳо ва тоқиҳои чакан ва атлас, либосҳои шаҳу арӯсӣ, харитаи кишвар, аксҳое аз манзараҳои табиат ва ҳаёти ҳаррӯзаи тоҷикон оро ёфта буд.
Дар намоиши вижаи мӯди миллӣ сару либоси шаҳу арӯсии тоҷикон истиқболи махсусан гарм дид.
Фестивал бо мусиқии миллӣ анҷом ёфт. Мусиқии миллии тоҷиконро дар ин бахши фестивал суруди «Дилбаракам» намояндагӣ кард.
"Точикон" китоби фармоишии замони куммунисти буда дар зери назари идеологияи шовинистон навишта шуда тарғибгари мустамликадории бегонагон хусусан русхо мебошад ва ниёз ба таҳрир дорад. Шояд он 90 фисади китобро дар бар гирад. Магар аз худи номи он маълум нест, ки чудоиандози дар байни миллати ягонаи форс аст. Ва донистани он барои миллат мухим нест. Оид ба таърихи тоҷикон бояд китоби нав ва дахолати сензура навишта шавад. Хусусан баъд аз давраи пош хурдани давлати Сомониён то имруз. Устуранавсон тахлилхои васеъ ва бегаразона гузаронида таърихро хакики манзур намоянд. Солхои табадуллоти болшевики чи тавр таърих дорад хама хуб медонанд. Аммо дар китоби мазкур чи тавр бахо гирифтааст?. Катли точикон дар солхои 30, 40 ва 50-уми асри гузашта аз назар дур монда номи бисёр родмардон ба гушаи фаромӯши рафтаанд. Онхоро дар ин китоби «муқаддас» душманони халқ, тарафдорони Тротский, оппортунист, буржуазчиён ва гайра ном мебаранд. Ин "асар" вазифаи худро дар даврони шуравӣ иҷро карда барои таълими дуруғонаи таърих, тарбияи нодурусти мардуми тоҷик иҷро намуд. Ҳатто барои насли тоҷикони шуравӣ хизмати хирсона кард. Ин китоб бояд ба партовгоҳи таърих фиристода шавад. Тақсими сарихонагии "Точикон" ягон маънӣ надорад. Зеро ба нофаҳмиҳои зиёд оварда мерасонад. Агар онро як бор мутолиа карда бошӣ маротибаи дигар ба даст нахохӣ гирифт. Андешаи солим ва ҳакикӣ бояд дар асарҳои нав навишта шавад. Додани унвони қаҳрамони Тоҷикистон барои ин асар нофаҳмо аст. Ба монанди китоби "Таърихи табартаксим..."-и Масов ошкоро ва равшан навиштани таърихи солҳои ташкили Тоҷикистони шуравӣ барои худшиносии миллат хуб буда дар оянда чунин асарҳо садсолаҳо манбаи илм хоҳад шуд. Аммо таърихнигорони мо чунин ғайрату ҷасорат надоранд. Маҳдиянависию асарнависии нодусти воқеоти таърихи то ҳол идома дорад. Чаро? Барои он, ки мехохем имрӯз ҳам насли мо зери афсонахои сохтаю бофтаи идеологияи шурави рафтан гирад то ҳисси хештаншиносии худро пурра аз даст диҳад. Хештаншиносии мардум аз имрӯз оғоз намеёбад он бояд аз реша ва таърихи тозаю дуруст баҳра бигирад. На аз китоби мазкур. Аз дарки хатоги, аз дастовард, аз андешаи озодманиши ориёи, аз тахаммул, аз дустдошти хаммиллати хеш дар чахон пахнгаштаи хеш, аз шукронаи озодандешони миллат аз инхо барин катрахо чашмаи хештаншиноси об бояд нушад ва насли баркамолу озодандеш бисабзад. На аз афсонахои замони шурави, ки барои пешрафти Тоҷикистон ягон фоида наовардааст. Кору пайкори имрӯзаи Тоҷикистон аз 70 соли шурави дусад зина болост. Рушду равнақи имрӯза аз давраи шуравӣ хубтар аст. Ба роҳҳою сохтмонҳо ва дигар дастовардҳо нигаред. Ана таърихи тоҷик бояд ана ҳамин гуна назаррасу ҳаловатбахш бошад.
Ман бо шумо ҳамфикрам
О Азизони Точикистонӣ. Чаро Шумо аз доштан ва соҳибият ба хати форсӣ ин қадар бим доред. Вақте ки забони дарӣ/форсӣ бо хати зебояш дар дунё мавқеъ ва мартаба дошт забони англисӣ забони кучак ва номаълум буд. ИМА вуҷуд надошт. Синову Рудакӣ Хоразмиву Фирдавсӣ бо англисиву руси ё олмониву фаронсавӣ нанавиштаанд ку. Куръони бузург ки бо ин хат навишташудааст асос ва сарчашмаи илми Абуали Ибни Сино, Ал-Хоразмӣ ва ба монанди онхо буд. Тамоми давлатхои имруз пешрафтаи дунё иқроранд, ки пешравии илм аз оғози ИСЛОМ сарчашма ёфт. Аз хати кирилӣ чи. Рисолахои номзадӣ ва доктории бешумор ки нафъашон заррае ба халқ нест. Ба хати форсӣ гузаштан омили асосии пешрафт ва равнақёбии Точикистон аст.
Сомонии ту ин тараф то регар, тарафи дигар то аэрапорта кор мета. ТАМОМ... Дар самолёт шин дигар сомони нест
Имеҷи подшоҳон фақат ҳамин аст, ки ба раъияташ адолат кунад. Агар ба таърих назар андозем то ба имрӯз аз Нуширавон, Умар ибни Хаттоб (рз) ва Умар ибни Абдулазиз ёдоварӣ карда аз адолаташон мисолҳо меоранду эшонро ба неки ёд мекунанд. Ҳамчунин таърих аз зулму ситами ҳаҷҷоҷ ва отатурк низ ёдоварӣ мекунад, то ки инсонҳои пас омада аз корубори ин гурӯҳҳо ибрат гиранд ва агар имеҷи хуб мехоҳанд пайравӣ Нуширавон ва дигар некмардони таърих бошанд ва агар номи бад мехоҳанд роҳи отатурку дигар бадбахтони таърихро бигиранд ва худро дар маърази лаънатгӯйии тамоми мардуми олам қарор бидиҳанд. Агар гӯши шунаво бошад бузургмардон насиҳати хубе кардаанд: Чароғи зулми золим, то дами маҳшар намесузад, Агар сузад шабе сузад шаби дигар намесузад. Бо ҳамон зулму ситаме, ки отатурк барои миллати хеш кард ва бо Худову шариъат ҷанг эълон намуд ибораи Мустафоро аз номаш хат зад масҷидҳоро хароб кард Қуръонро таҳқир кард оқибаташ аз газидани як мурча ба беморие мубтало гардид, ки табибон аз илоҷаш оҷиз монданд ва ба гирифтор шудани як бемории бадбӯю ифлос ин ҷаҳонро падруд гуфта ба назди Холиқи додор шармандавор раҳсипор гардид. Пас имеҷи беҳтарин ҳамин аст, ки аз гузашти рӯзгор ибрат гирифт ва роҳи дурустро интихоб намуд ва агар мусалмон боши фардо қоим шуданатро дар пешгоҳи азамати Худовандат андеша кун, ки аз ҳама кардаҳоят бояд як-як ҷавоб бигӯйи!!!!!!! Ҳушёр бош!!!!