Соли 2006 риштаи умри яке аз шинохтатарин симоҳои синамои тоҷик канда шуд. Дилбар Қосимова дар муҳимтарин филмҳои даврони Тоҷикистони Шӯравӣ нақш офарида ва то имрӯз ҳам яке аз чеҳраҳои ошно ва миллии филмҳои тоҷикӣ маҳсуб меёбад. Дилбар Қосимова то пошхӯрии Шӯравӣ дар ҳадди ақалл 10 филм нақш офаридааст.
Маъруфтарин нақшҳои ӯ – Зебо дар филми «Вақти зангирии писар», ҳамсари Хӯҷа Насриддин дар «Насриддинд аз Хуҷанд ё Шоҳзодаи зебо», Нӯшофарин дар «Коваи оҳангар» ва Нигина дар «Қисмати шоир» мебошанд. Аввалин нақшашро дар филми тоҷикӣ Дилбар Қосимова соли 1958 дар филми «Вазифаи баланд» (нақши Зулфия) иҷро кардааст.
Сафар Ҳақдодов, раиси Иттиҳодияи синамогарони Тоҷикистон мегӯяд, Дилбар Қосимова аз намояндагони мактаби шӯравии синамо буд ва як чеҳраи ҷаззобу зебои миллӣ дошт, ки барои синамо хеле муҳим аст. «Воқеан ҳам як чеҳраи хеле зебо ва классикӣ доштанд, киногеник буданд».
Илова ба ин сифатҳо, мегӯяд Ҳақдодов, «Рафтору одобашон фарқ мекард. Аз назари касбияту ҳунарашон ҳам як шахсияти худодод буданд. Коргардонҳои зиёд дарк карданд, ки истеъдоди он кас метавонад хостаҳои онҳоро бароварда созад, аз ин рӯ, муроҷиат мекарданд».
Дилбар Қосимова дар миёни аҳли ҳунар аз камтарин афроди бериёву маъсум, хоксору заминӣ ва шармгин буданд ва шояд ҳамин хислати барои як актер нозарур ҳам садди пешрафтҳои бештари ин ҳунарпеша шудааст, мегӯяд Ҳақдодов. Вай мегӯяд, ин ҳунарпеша метавонист дар синамои коргардонҳои дигари шӯравӣ ҳам нақш офарад, вале барои роҳ ёфтан ба саҳнаҳои беруна ҳатман «як муттако» лозим буд.
Санъатшиноси маъруф Нур Табаров мегӯяд, он ки дар соли 1959 филми «Қисмати шоир»-и коргардон Борис Кимёгаров барандаи ҷоизаи «Уқоби тиллоӣ»-и Ҷашнвораи байналмилалии синамои Осиёву Африқо дар Қоҳира шуд ва Дилбар Қосимова ҳам дар ин ҷоиза саҳмгузор аст. Ӯ мегӯяд, имрӯз ҳам филмҳои бозидаи Дилбар Қосимова тамошобин доранд, чун онҳо таърихи синамои Тоҷикистон ҳастанд. «Ҷояшон ҷаннат бошад», гуфт ӯ.
Дилбар Қосимова ҳамеша як зиндагии хоксорона доштааст. Ҳамсари коргардон Равшан Тӯрабеков ва модари ду духтар (Нигина ва Заррина) то охири умраш дар як манзили сехонагӣ дар Душанбе аз ҳисоби нафақааш зиндагӣ мекард. Ҳеҷ як аз фарзандонаш роҳи ӯро интихоб накард. Дар соли 2006 дар манзили худ дар ҳалқаи азизон даргузашт.
Одамое меброя хайрони? ... Хайрон нашав номзад мондагихошам хеч кас намешиносад ва коре барои манфиати чомеа накардаанд. Ба ном, сохибкор. Ба фоидаи худ сохтасту тамом. Ун тарафа коби...
Фоида надора за чон азизай мансаб
Умуман хамин САХА чи кор мекунад. Дар муддати дахсолахо шуд ки инихобот дар Точикистон бо чандин конуншиканихо мегузарад, САХА бошад факат хамин тути барин конуншиканихоро тасдик мекунад васалом. Ман ба САХА гуфтаниям ки ин конуншиканихоро бе шумо хам мардум МЕДОНАНД. Охир шумо бояд чора андешед. Ягон чораи катьи намеандешад ягон таьсир намерасонад, он хизбхо ва шахсоне ки бо ину он бахона, бо тарсу тахдид дар интихобот иштирок намекунанд ери намерасонед. Кори САХА факат ба монанди рузноманигорон хабар расони. О ин чи гуна ташкилоти бемаьне аст. Аз дасташ хеч коре намеояд ва тарсида гаштаст. Бовар кунед ба ин ташкилот хеч эхтиром дигар намондааст. Ухдадориашро ичро карда наметавонад. Нотавон ва ба чашм мерасад ки кисаги шудааст. Озоди агар имкон бошад дар маколахоятон номи ин ташкилотро наоред. Шумо хастед бас аст, мо хабархоро аз шумо мефахмем.
Агар ин ду нафарро намешиносӣ айби худат ҳамватан. Хайр ё тоҷик нестӣ валлоҳ ки ё дар кадом кабинети гармакаак шиштаву нимписханд задаву ин ҳарфҳоро ба даҳон меорӣ. Каме бишарм. Агар намедонӣ шарм чист, ба экрани кампутарат чашмота калооон боз куну нигар, шояд нури чашмҳои худатро бинӣ. Он нурро ном инсоф бувад, онро агар дидӣ, мағзу танат хоҳад сӯхт. Чун ҳар одам метавонад беимони бошад, вале бе инсоф намешавад. Бигзор он нӯри инсоф шуморо ҳидоят кунад.
Хамин чи лозим пули мардуми бечораро хаминхел исроф кардан хамин пулро ба мардуми бечора дихетону коротона бурдан гиритон хамма медонад ки окибат ин рай пурси чи хаст