Иллати он риоят нашудани реҷаи пас аз амалиёт унвон шуд. Гурдаҳои солим дар ин амалиёт аз наздикони маризон гирифта шуд ва онҳо ба хотири наҷоти пайвандон як гурдаи худро ба истилоҳ қурбон карданд.
Аммо қаблан ҳам амалиёти пайванди найчаҳои дил, устухону пайвандҳои пой гузаронида шуданд, ки ин амалиёт парчамбардори пайванди узвҳои инсонӣ дар Тоҷикистон уновн мешавад.
Аммо ин танҳо феҳристи чанд амалиёти пайванди узви инсон аст, ки дар Тоҷикистон анҷом шудааст. Қаблан барои анҷоми чунин амалиёт сокнинони Тоҷикистон ба хориҷ аз кишвар мерафтанд. Зеро дар гузашта ва ҳам имрӯз марказҳои хоси дарёфти узви солим ва шабакҳои иттилорасонӣ дар ин маврид вуҷуд надорад.
Ҳамчунон рӯҳониён пайванди узви як нафар ба нафари дигарро мамнӯъ медонанд. Бар изофа фарҳанги донор шудан дар Тоҷикистон ба гунаи кофӣ рушд накардааст.
Маҷаллаи «Як рӯз бо шумо» дар ин шумора, паҳлӯҳои мухталифи бахши пайванди узвҳои инсон дар Тоҷикистонро таҳқиқ кардааст:
Аммо қаблан ҳам амалиёти пайванди найчаҳои дил, устухону пайвандҳои пой гузаронида шуданд, ки ин амалиёт парчамбардори пайванди узвҳои инсонӣ дар Тоҷикистон уновн мешавад.
Аммо ин танҳо феҳристи чанд амалиёти пайванди узви инсон аст, ки дар Тоҷикистон анҷом шудааст. Қаблан барои анҷоми чунин амалиёт сокнинони Тоҷикистон ба хориҷ аз кишвар мерафтанд. Зеро дар гузашта ва ҳам имрӯз марказҳои хоси дарёфти узви солим ва шабакҳои иттилорасонӣ дар ин маврид вуҷуд надорад.
Ҳамчунон рӯҳониён пайванди узви як нафар ба нафари дигарро мамнӯъ медонанд. Бар изофа фарҳанги донор шудан дар Тоҷикистон ба гунаи кофӣ рушд накардааст.
Маҷаллаи «Як рӯз бо шумо» дар ин шумора, паҳлӯҳои мухталифи бахши пайванди узвҳои инсон дар Тоҷикистонро таҳқиқ кардааст:
Шарҳҳоро бинед (7)
Боз кардани шарҳи бештар