Давлат Юсупов, директори корхонаи мазкур мегӯяд, барои шурӯъи кор мутахассисони ширкати “Мозандарон”-и ҷумҳурии исломии Эронро, ки дар ин самт таҷрибаи ғанӣ доранд, баҳри омӯзиш додани кормандони ин корхона даъват кардаанд.
Ӯ мегӯяд, ҳоли ҳозир 150 ҳазор мурғ аз ҷумҳурии исломии Эрон барои парвариш ба корхона ворид шуда, инчунин таҷҳизот барои чӯҷабарорӣ омодаи кор аст. Аз рӯи тахмини пешакӣ ин корхона ҳади ақал ҳафтае то 50 ҳазор тухм ва соле то 300 тонна гӯшт истеҳсол хоҳад кард.
Ҷаноби Давлтов мегӯяд, дар ҳоли ҳозир бо сабаби надоштани захираи бештари хӯрока барои паррандаҳо наметавонанд аз ин бештар фаъолият кунанд.
Ӯ мегӯяд: “Борҳо аз ҳукумати маҳаллӣ хоҳиш кардем, то бароямон замини кишти гандуму дигар зироатҳо, ки хурокаи мурғон мешавад, замин ҷудо кунад. Ҳоло тобистон шудааст, вале ҳанӯз замин ҷудо нашудааст. Аз ин рӯ, то захираи худӣ набошад, наметавонем чуҷаи зиёд барорем ва шумораи мурғонро бештар кунем”.
Сафаралӣ Зокиров, раиси ноҳияи Мӯъминобод аз оғози фаъолияти ин корхона хушбин аст. Вай мегӯяд, замон Шӯравӣ ин корхона бо иқтидори бузург фаъолият дошт ва ҳоло ӯ мутамин аст, ки шуҳрати қаблишаро низ дубора барқарор мекунад. Б агуфтаи Зокиров замони бесарусомониҳои ҷанги шаҳрвандӣ ин корхона хароб шуд ва сокинон дар заминҳо кишти он хона бунёд кардаанд.
Ӯ афзуд: “70 гектар замини ин корхонаро қонуниву ғақриқонунӣ ғасб карданд. Аммо ман ваъда кардаам, ки фаъолияташро хуб сар кунад, то сад гектар замин ҷудо мекунам“.
Ҳамакнун масъулини ин корхонаи паррандапарварӣ ваъда медиҳанд, ки ҳангоми ба бозор баровардани маҳсулташон қимати гушт ва тухми мурғро коҳиш хоҳанд дод. Ин ҳам дар ҳолест, ки ҳоли ҳозир бозори маҳаллиро тухму гушти мурғи иронӣ фаро гирифтааст.
Раҳима Камолова, як сокини Кӯлоб мегӯяд: “Ҳоло дар бозори маҳаллӣ як тухми эронӣ аз 50 то 70 дирам нарх дорад. Гушти мурғаш арзон аст. Дар назари аввал гӯшти хуб аст, вале вақте мепазӣ мисли латта меавад”.
Замони шӯравӣ дар минтақаи Кӯлоб беш аз 20 корхонаи паррандапарварӣ фаъолият дошт, вале замони ҷанги шаҳрвандӣ ин корхонаҳо пурра вайрон гаштанд. Ҳамакнун аз бархеи ин корхонаҳо нишоне боқӣ намондааст.
Ӯ мегӯяд, ҳоли ҳозир 150 ҳазор мурғ аз ҷумҳурии исломии Эрон барои парвариш ба корхона ворид шуда, инчунин таҷҳизот барои чӯҷабарорӣ омодаи кор аст. Аз рӯи тахмини пешакӣ ин корхона ҳади ақал ҳафтае то 50 ҳазор тухм ва соле то 300 тонна гӯшт истеҳсол хоҳад кард.
Ҷаноби Давлтов мегӯяд, дар ҳоли ҳозир бо сабаби надоштани захираи бештари хӯрока барои паррандаҳо наметавонанд аз ин бештар фаъолият кунанд.
Ӯ мегӯяд: “Борҳо аз ҳукумати маҳаллӣ хоҳиш кардем, то бароямон замини кишти гандуму дигар зироатҳо, ки хурокаи мурғон мешавад, замин ҷудо кунад. Ҳоло тобистон шудааст, вале ҳанӯз замин ҷудо нашудааст. Аз ин рӯ, то захираи худӣ набошад, наметавонем чуҷаи зиёд барорем ва шумораи мурғонро бештар кунем”.
Сафаралӣ Зокиров, раиси ноҳияи Мӯъминобод аз оғози фаъолияти ин корхона хушбин аст. Вай мегӯяд, замон Шӯравӣ ин корхона бо иқтидори бузург фаъолият дошт ва ҳоло ӯ мутамин аст, ки шуҳрати қаблишаро низ дубора барқарор мекунад. Б агуфтаи Зокиров замони бесарусомониҳои ҷанги шаҳрвандӣ ин корхона хароб шуд ва сокинон дар заминҳо кишти он хона бунёд кардаанд.
Ӯ афзуд: “70 гектар замини ин корхонаро қонуниву ғақриқонунӣ ғасб карданд. Аммо ман ваъда кардаам, ки фаъолияташро хуб сар кунад, то сад гектар замин ҷудо мекунам“.
Ҳамакнун масъулини ин корхонаи паррандапарварӣ ваъда медиҳанд, ки ҳангоми ба бозор баровардани маҳсулташон қимати гушт ва тухми мурғро коҳиш хоҳанд дод. Ин ҳам дар ҳолест, ки ҳоли ҳозир бозори маҳаллиро тухму гушти мурғи иронӣ фаро гирифтааст.
Раҳима Камолова, як сокини Кӯлоб мегӯяд: “Ҳоло дар бозори маҳаллӣ як тухми эронӣ аз 50 то 70 дирам нарх дорад. Гушти мурғаш арзон аст. Дар назари аввал гӯшти хуб аст, вале вақте мепазӣ мисли латта меавад”.
Замони шӯравӣ дар минтақаи Кӯлоб беш аз 20 корхонаи паррандапарварӣ фаъолият дошт, вале замони ҷанги шаҳрвандӣ ин корхонаҳо пурра вайрон гаштанд. Ҳамакнун аз бархеи ин корхонаҳо нишоне боқӣ намондааст.
Мансаб дар Тоҷикистон меросӣ нест, вале як-ду нафар онро меросӣ карданианд, ки албатта халқи тоҷик ҳушёр аст ва ҳушёрии синфиро аз даст надода намемонанд, ки мансаб аз падар ба писар мерос монад. Дар ин ҳолат ҳукумат ҳукумати мутлақа ва хонигарӣ ё пешвоӣ мешавад, ки худо миллати моро аз ин бадбахтӣ нигоҳ дорад!!
аз хама гунохи сахт и тухмат аст ки дар ватани мо 80 фоизи зиндонихо ба тухмат нишастаанд вой бар холи хамон касоне ки ин корро мекунанд чи чавоб медиханд дар он дунье
Ба Асосгузори сулху вахдати милли, Пешвои миллат, Президенти Чумхурии Точикистон мухтарам Эмомали Рахмон, ба Сарвазири Чумхурии Точикистон мухтарам Кохир Расулзода, ба Рохбари дастгохи ироияи назди Президенти Чумхурии Точикистон мухтарама Озода Рахмон, ба Раиси шахри Душанбе мухтарам Рустами Эмомали, ба Вазири саноат ва технологияхои нави Чумхурии Точикистон мухтарам Файзуллозода Заробиддин, ба Раиси кулли Фароз Сохибов Шамсулло !!! Ба хамагон маълум аст, ки сиёсати давлат ба он нигаронида шудааст, ки дар чумхури чойхои нави кори мухайё намуда ва мардумро аз саргардониву сарсони дар дигар кишвархо бо додани чойхои нави кори дастгири намоянд. Чанде пеш дар Чамъияти саххомии кушодаи "Сементи Точик" раисаш Саидов Алишер шуд ва аввалин кореро, ки он кас мехохад кунад ин кохиш додани сафи хамаи кормандон , яъне сокращение мебошад, ки ин на дар ягон конуни давлат, на дар ягон конуни одамгари рост намеояд. Як чанд нафар кудак омадаву хамаро тагу тор карда истодаанд, хол он ки дар ин корхона бехтарин кормандон, бехтарин кадрхои баландихтисос чамъ омадаанд, ки зиёда аз 10 ва 15 сол собикаи кори доранд. Чанобон! Магар мешавад, ки як нафареро хамту бигириву ба у бигуи, ки "ин чо дигар чои ту нест ва аз ин чо рав, ман ба чои ту дигар касро овардаам". Дар ин корхона кариби хазор нафар кор мекунанд ва агар ба хисоби миёна бигуем, ки онхо 4 нафари фарзанд доранд, пас 4000 (чор хазор нафар) аз ин корхона рузи мебинанд. Чаноби оли! Он нафароне, ки ба чои ин кормандон нафарони тасодуфиро оварданианд, пеши рохашонро гиред ва нагузоред, ки ин коллектив пароканда шавад. Худованд хамаи Шумо, чанобонро дар панохи исмат ва бузургиву покиаш нигахбон бошад! Озоди! Хатман чоп кунед, ки чанобон аз асли вокеа зуд огох шаванд, нашавад, ки дер шавад.
Маводи беарзишу бемаъни. Боз мантик надорад. Кадом донишчуйро ба артиш бурдаанд? Надонистед, ки бо чи рох масъалаи облаваро дар рузхои тачлили Артиши милли часпонед, баъд хамин хел мекунед. Айб аст барои Шумо. Радиои озоди афсонахон шудааст. Хамин маводро бе печонидан ба масъалаи донишчуён менавиштед мешуд охир. Айни хол сафсата шудааст. Хай кори шумо хамин аст.
Ҳамеша бояд манфиати давлату миллат мадди назар бошад. Масъалаи марз масъалаи бисёр муҳим ва мураккаб аст. Аз як тараф манфиатҳои тарафайн бошад аз тарафи дигар одобу русуми ҳамсоядорӣ ва парҳез аз низоъу кашмакашҳо байни ду миллат, ки собиқаи дӯстиву ҳамсоягии чандин асра доранд. Бинобар ин ҳалли ин масъала диққати назари ҷиддӣ ва зиракиву ҳушёрии дипломатиро талаб менамояд. Мо умедворем ин масъала байни ду миллати мусулмон ба хубиву хуши ҳалли худро пайдо мекунад. Мо ба ҳушу заковати муовини Сарвазири Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Азим Иброҳим бовар дорем.