Ахиран сокинони ноҳияи Балҷувони вилояти Хатлон унвонии раиси ҷумҳури Тоҷикистон номаи дастаҷамъӣ навишта, аз ӯ хостаанд, барои шикори хирсҳо ва хукҳои ёбоии ноҳия, ки шуморашон зиёд будааст, дастур бидиҳад, зеро ин ҳайвоноти ваҳшӣ майдонҳои киштро хароб карда, тарсу бими мардумро аз ҳамлаҳои ёҳтимолиашон ба ҷони инсонҳо афзудааст.
Аҳроридин Раҷабов, раиси муассисаи давлатии ҳифзи ҷангали вилояти Хатлон, мегӯяд, шикори хирс танҳо дар як ноҳия ва он ҳам дар ноҳияи Балҷувон, дар 250-километрии ҷанубу шарқи Душанбе, мумкин дониста шудааст, аммо дар навоҳии дигари вилояти Хатлон ҳамоно хирс ҳайвони камёфт ба шумор рафта, агар мавриди шикор қарор бигирад, шикорчиён ба муҷозот кашида хоҳанд шуд:
«Аз тарафи органҳои махсус ба ҳукумати Тоҷикистон ахбор рафтааст, ки хирсҳо ба хоҷагии хлқи ноҳияи Балҷувон зарар мерасонад, аз ҳамин лиҳоз Президенти кишвар иҷзозат дод, ки агар ба мардум зарар расонад, парронед хирсҳоро…»
Дар ҳамин ҳол Воҳид Воҳидов, мегӯяд, шикорчии аршади вилояти Хатлон, мегӯяд, ҳарчанд қатли хирсҳо дар Балҷувон раво дониста мешавад, аммо то ҳанӯз ҳеҷ як хирс кушта нашудааст, аммо мебояд аз идомаи ҳама гуна харобкориҳои хирсҳо ва ваҳшатафканиҳояш дар Балҷувон ҷилавгирӣ кард, зеро ин ноҳия аз сӯйи ҳукумат минтақаи туризми байналмилалӣ эълом шудаву вуҷуди хирсу хукҳои ёбоӣ метавонад боиси фирори ҷаҳонгардон аз Балҷувон гардад:
«Ҳарчанд ба шикорчиён иҷозат додаанд, аммо ягон хирс кушта нашудааст. Мардуми Балҷувон шикоят доранд, ки хирсҳо рӯз намедиҳанд, картошкаву чормағзашона мехӯранд, заминҳои наздиҳавлигиашонро тахриб мекунанд. Аз ин рӯ, хирсҳоро танҳо паррондан лозим аст, онро ба дом афтондан намешавад, зеро хирс ҳайвони калонҷуссаву қавист».
Бо ин вуҷуд ҳанӯз ҳисоби дақиқ нест, ки шумори хирсҳо дар Балҷувон чӣ қадар аст. Коршиносон мегӯянд, маъмулан хирсҳо аз 21-уми декабр то 21-уми март ба хобби зимистона рафта, дар ин марҳила ёҳтимоли ҳамлаи онҳо ба мардум ва дороиҳои онон ба сифр баробар аст.
Дар ҳамин ҳол, мақомоти муассисаи давлатии ҳифзи ҷангали Хатлон ба шикорчиён иҷоза додаанд, хуки ёбоӣ, кабк, заргӯш ва кафтарро низ шикор кунанд, аммо доштани моҳӣ аз рӯду кӯлҳои вилоят муваққатан мамнӯъ эълом шудааст.
Аҳроридин Раҷабов, раиси муассисаи давлатии ҳифзи ҷангали вилояти Хатлон, мегӯяд, шикори хирс танҳо дар як ноҳия ва он ҳам дар ноҳияи Балҷувон, дар 250-километрии ҷанубу шарқи Душанбе, мумкин дониста шудааст, аммо дар навоҳии дигари вилояти Хатлон ҳамоно хирс ҳайвони камёфт ба шумор рафта, агар мавриди шикор қарор бигирад, шикорчиён ба муҷозот кашида хоҳанд шуд:
«Аз тарафи органҳои махсус ба ҳукумати Тоҷикистон ахбор рафтааст, ки хирсҳо ба хоҷагии хлқи ноҳияи Балҷувон зарар мерасонад, аз ҳамин лиҳоз Президенти кишвар иҷзозат дод, ки агар ба мардум зарар расонад, парронед хирсҳоро…»
Дар ҳамин ҳол Воҳид Воҳидов, мегӯяд, шикорчии аршади вилояти Хатлон, мегӯяд, ҳарчанд қатли хирсҳо дар Балҷувон раво дониста мешавад, аммо то ҳанӯз ҳеҷ як хирс кушта нашудааст, аммо мебояд аз идомаи ҳама гуна харобкориҳои хирсҳо ва ваҳшатафканиҳояш дар Балҷувон ҷилавгирӣ кард, зеро ин ноҳия аз сӯйи ҳукумат минтақаи туризми байналмилалӣ эълом шудаву вуҷуди хирсу хукҳои ёбоӣ метавонад боиси фирори ҷаҳонгардон аз Балҷувон гардад:
«Ҳарчанд ба шикорчиён иҷозат додаанд, аммо ягон хирс кушта нашудааст. Мардуми Балҷувон шикоят доранд, ки хирсҳо рӯз намедиҳанд, картошкаву чормағзашона мехӯранд, заминҳои наздиҳавлигиашонро тахриб мекунанд. Аз ин рӯ, хирсҳоро танҳо паррондан лозим аст, онро ба дом афтондан намешавад, зеро хирс ҳайвони калонҷуссаву қавист».
Бо ин вуҷуд ҳанӯз ҳисоби дақиқ нест, ки шумори хирсҳо дар Балҷувон чӣ қадар аст. Коршиносон мегӯянд, маъмулан хирсҳо аз 21-уми декабр то 21-уми март ба хобби зимистона рафта, дар ин марҳила ёҳтимоли ҳамлаи онҳо ба мардум ва дороиҳои онон ба сифр баробар аст.
Дар ҳамин ҳол, мақомоти муассисаи давлатии ҳифзи ҷангали Хатлон ба шикорчиён иҷоза додаанд, хуки ёбоӣ, кабк, заргӯш ва кафтарро низ шикор кунанд, аммо доштани моҳӣ аз рӯду кӯлҳои вилоят муваққатан мамнӯъ эълом шудааст.
Ин дуругросткуни дигараш боз пайдо шуд. У сарбоз набуд, у афсар буд гуфта гаштаи ту. На сарбозу на афсар буд...
Э хайрият, ки гуфти. Акнун фахмидем, ки вай афсар бурдааст. Кариб буд, ки мо унвони кахрамониро ба сарбоз медодем.
Кори дуруст кардед хоҳарҷон ба як порча хоки ватан ягон чиз намеарзад ,ба модар хизмат кардан ин алакай аҷри бузург .Мо дар яке аз давлатҳо зиндаги дорем ,ки ягон камбуди надорем локин ҳар руз ватанро ёд мекунем ,ҳар руз дуо мекунем ,ки тез барои якта хона кор кунему ба ватан бозгардем ,ҳаммаи бародаронро гуфтаниям ,ки бозгарданд ҳаммаш хуб мешавад .Озоди озод бошед .
Аз Убайди Зокони: «Рубохеро пурсиданд,ки дар гурехтан аз саг чанд хилла дори? Гуфт: - аз сад зиед бошад, аммо бехтараш ру ба ру нашави «
Он нафаре ки ба ахолии Ишкобод барои телефон мурочиат кард у сарбоз набуд. У афсари дидбонгохи сархади буд. У танхо барои марказ хабар додан омада буд на ба раиси махаллаи туву раиси чамоати ту.