Ин раванди нек, хушбахтона, ҳамоно идома дорад.
Дар Учқӯрғон бештар аз 30 000 аҳолӣ ба сар мебарад, ки ҳудуди 24 000 нафари онҳо тоҷиктабор ҳастанд. Ҳанӯз соли 1993 дар назди Бунёди фарҳанги тоҷикони Қирғизистон, ки дафтари марказии худро дар деҳаи Учқӯрғон таъсис дода буд, таҳти сарварии овозхон Ҳасан Аблазов дастаи ҳунарии «Зебо» арзи вуҷуд намуд. Ин даста як гурӯҳ ҷавонони деҳаҳои Учқӯрғон ва Тоҷикқишлоқро дар худ ҷамъ овард, ки то имрӯз фаъъолият мекунад.
Яке аъ аъзои ин даста Ширмонхон Марасулова, ки Донишгоҳи омӯзгории шаҳри Тошкандро хатм карда, феълан дар мактаби деҳа ҳамчун омӯзгор шуда кор мекунад, мегӯяд, хондани махсусан сурудҳои классикии «Ушшоқи Самарканд», «Дугоҳ» ва «Тановор»-ро хеле дӯст медорад.
Амриддин Кабирӣ, ҳунарманди шоистаи Тоҷикистон, ки ба ҳайси меҳмон дар деҳаи Учғӯрғон ҳузур дошт, изҳор намуд, ки ҳунари хуби аъзои ин даста хеле писандаш омадааст, ва, хушбахтона, бо баҳонаи Анҷумани 5-уми тоҷикони Қирғизистон ба вай муяссар гардид, ки меҳмони мардуми деҳаи Учқӯрғон шавад: «Аз фурсати муносиб истифода карда, ман бо аҳли фарҳангу ҳунари ин деҳаи зебоманзар ошно шудам. Ба вижа, ҳунарнамоии дастаи «Зебо», ки бо таронаву рақсҳои дилнишини худ дили мо, меҳмононро, ба ваҷд овард, лоиқи тавсиф аст. Вале, мутаассифона, дурии роҳ ба шаҳри Бишкек ба ин даста имкон намедиҳад, ки ҳунару истеъдоди худро ба аҳли санъатписанди пойтахти Қирғизистон намоиш диҳанд.
Амриддин Кабирӣ ҳамчунин гуфт, ки дар миёни ҷавонписарону ҷавондухтарони учқӯрғонӣ, ки аъзои ин даста ҳастанд, чанд нафар, воқиъан, соҳиби истеъдоди баланд мебошад ва шояд дар оянда бо ҳамкории Созмони тоҷикони Қирғизистон, ки дафтари марказии худро аз Учқӯрғон ба Бишкек интиқол дод, чанде аз онҳоро барои таҳсил дар донишгоҳҳои Бишкек ва Душанбешаҳр ҷалб намоем.
Гуфтанист, ки ба наздикӣ нашриёти «Адиб»-и Душанбешаҳр маҷмӯъаи нави шоири тоҷики муқими Қирғизистон Шарифҷони Учқӯрғониро таҳти унвони «Таҷрибаи рӯзгор» чоп намуд. Ин китоби севвуми шоир Учқӯрғонист, ки ба дасти мухлисони каломи бадеъ расидааст.
Чомеашиносон ягон маротиба дар бораи вазьи иктисодии омузгор ва нархи бозорхо гап намезада бошанд.
Агар ин заданро як мулло анчом медод бовар дорам ба хабс махкум мешуд. Ин муаллима бачахои мардума барра гумон кардаст. Ин муаллима бояд чупон бошад на омузгор!!!
Чаро Хадамоти зиддимонополи хомуш аст, як ниходи давлати бозори молии кишварро монполи мекунад ракобатро аз байн мебарад, дар Точикистон Конун барои мардуми одди аст, барои авлоду хешовандони рахмонов на Конун асту на инсофу на вичдон, пас ин суханхои мегуфта хама бефоидаанд
Ман аз ин кори омузгор дар шигифт афтодам ман низ омузгорам собикаи кории 30 сола дорам лекин ягон бор хонандаеро озор надодаам аз богча сар карда то синфи ибтидои то синфхои болои айни хол ба донишчуен дарс мегуям сахтгирам лекин бо дигар методхо яьне бо сухан бо мондани бахои 2 е инки бо корхои инфироди ва. Гайрахо илтимос чаноби вазири маориф чунин омузгоронро ки сазовори номи омузгорро надоранд аз кор чавоб диханд ба тарики озмун омузгор гиранд хайр чи маош 700 сомони ман дар солхои бади чанги шахрванди 3.сол бо маоши ночиз кор кардем ин манои онро надорад ки мо фарзандони миллати худамонро зери шиканча гирем ин дар ягончои инсони рост намеояд
Маро мезадан хуб мешуд мехондам ...амо Ози Ман бе савод мондам ...тоба бе сабаб набудагист