Дар солҳои шӯравӣ дар баробари рӯҳоният хонандагони таронаҳои мазҳабӣ як нирӯи дигаре будаанд, ки дар ҳифзи арзишҳои исломӣ ва худшиносии мазҳабии мардум саҳми босазо гузоштаанд. Муҳаммадсаиди Аҳмад, ки дар ҳунари хондани наът наздики сӣ сол аст маъруфият дорад, аз ҳамин тоифаи тарғибгарони арзишҳои исломист. Ӯ мегӯяд, дар солҳои шӯравӣ, ки тарғиби дин ва бахусус хондани наът манъ буд, мақомот ӯро таҳти фишор қарор дода буданд ва гоҳо мешуд, ки ҳатто овозхониро дар тӯю сӯри мардум барояш манъ мекарданд.
Гуфтугӯи муфассал бо Муҳаммадсаиди Аҳмадро аз зери ин хатти сабз пайдо мекунед.
Гуфтугӯи муфассал бо Муҳаммадсаиди Аҳмадро аз зери ин хатти сабз пайдо мекунед.
