Барзу Абдураззоқов-коргардони маъруфи тоҷик 52 сол дорад. Дар хонаводаи аҳли ҳунар ҳунарманди халқии Тоҷикистон Ҳабибулло Абдураззоқов ва Фотима Ғуломова ба дунё омадааст. Баъди хатми мактаби миёна ба факултаи режиссёрии Донишкадаи ҳунарҳои зебои ба номи Мирзо Турсунзода дохил ва соли 1980 онро ба анҷом мерасонад. Сипас таҳсилро дар Донишкадаи давлатии ҳунарҳои театрии ба номи Луначарскии шаҳри Маскав идома медиҳад. Дар ҷараёни омӯзиш дар Маскав бо даъвати вазорати фарҳанги Тоҷикистон дар соли 1985 дар театри мусиқӣ- мазҳакавии шаҳри Қӯрғонтеппа барои аввалин бор аз рӯи асари «Зоғ»-и Карло Готсе бо номи «Сафед, сурх ва сиёҳ» намоишномаеро ба саҳна мегузорад. Чанд муддат дар театри ба номи Абулқосим Лоҳутӣ фаъолият мекунад. Баъдтар бо коргардони дигари тоҷик Валерий Аҳадов дар шаҳри Душанбе театри «Нимҷазира»-ро ташкил медиҳад. Аммо бо шурӯи ҷанги шаҳрвандӣ кори ин театр бо гузоштани ду намоиш қатъ мешавад. Вале тӯли ин ҳама солҳо Барзу Абдураззоқов ба унвони як коргардони маъруф ва чирадаст на танҳо дар Тоҷикистон, балки хориҷ аз он низ эътироф мешавад. 54 намоишномаи ӯ дар саҳнаҳои театри Русия, Олмон, Фаронса, Эрон, Қазоқистон, Қирғизистон Узбакистон ва чандин кишвари дигар пешкаши тамошобин шуда ва худи ӯ барандаи даҳҳо шоҳҷоиза ва ҷавоизи асосии ҷашнвораҳои байналмилалӣ ва минтақаӣ мешавад. Беҳтарин намоишномаҳои ӯ дар саҳнаи театрҳои тоҷик «Девонагӣ. Соли 1993», «Найрангҳои Абдуи Хуҷандӣ», « Шабпарак хоб дид», «Чор дареш», «Антигона», «Оттелло», «Ҳайвонотхонаи шишагӣ» -анд, ки бо истиқболи гарми тамошобин рӯбарӯ шудаанд. Барзу соҳиби ду писар ва як духтар аст.